Jak co roku uczniowie klas drugich gimnazjum, mieli za zadanie wykonaĂŚ projekt, który byÂł gwarancjÂą promocji do klasy trzeciej. Tegorocznym  tematem projektu byÂły: „Wspomnienia o domu rodzinnym”. ZostaÂł on wybrany przez naszych wychowawców: paniÂą Kazimiere WiÂśniewskÂą i pana Bogdana Grabowskiego. Na poczÂątku nie byliÂśmy przekonani co do ich wyboru, ale ostatecznie przystaliÂśmy na tĂŞ decyzjĂŞ. Z biegiem czasu okazaÂło siĂŞ równieÂż, Âże zbyt pochopnie oceniliÂśmy przydzielony nam temat i wykonywanie go nam siĂŞ spodobaÂło.

GÂłównym zadaniem kaÂżdej osoby, byÂło wykonanie wÂłasnego drzewa genealogicznego oraz przeprowadzenie wywiadu z wybranym czÂłonkiem rodziny ze starszego pokolenia. KoĂącowym etapem caÂłego projektu miaÂło byĂŚ wspólne zaprezentowanie przez kaÂżdÂą grupĂŞ zebranych materiaÂłów w kreatywny sposób. Na wykonanie drzew genealogicznych otrzymaliÂśmy od wychowawców okreÂślony termin. NiedÂługo potem mogliÂśmy podziwiaĂŚ kolorowe drzewa, wykonane z niezwyk³¹ pomysÂłowoÂściÂą.

 Co najwaÂżniejsze, przedstawiaÂły one nasze rodziny, a niektórzy uczniowie doszukali siĂŞ informacji o naprawdĂŞ dalekich przodkach!  NastĂŞpnie zajĂŞliÂśmy siĂŞ przeprowadzaniem wywiadów, do których kaÂżda z grup przygotowaÂła wspólnie pytania. Grono rozmówców byÂło bardzo szerokie. ObejmowaÂło ono: babcie, prababcie, dziadków, pradziadków, rodziców, wujostwo a nawet bliskich sÂąsiadów. Bardzo chĂŞtnie udzielali nam wywiadów, a nam byÂło niewykle miÂło, gdy okazaÂło siĂŞ, Âże sprawiÂło im to ogromnÂą radoœÌ. Na samym drzewie i wywiadach nie poprzestaliÂśmy, gdyÂż zbieraliÂśmy równieÂż inne pamiÂątki rodzinne, doszukiwaliÂśmy siĂŞ kronik, informacji oraz jakichkolwiek Âśladów przeszÂłoÂści.

 Przedostatnim etapem byÂło ustalenie przebiegu prezentacji zebranych materiaÂłów lub napisanie scenariusza. W razie najmniejszych wÂątpliwoÂści nasi wychowawcy w dalszym ciÂągu sÂłuÂżyli poradÂą, co byÂło bardzo pomocne. W koĂącu nadszedÂł ten dzieĂą. Prezentacje projektu odbyÂły siĂŞ 17 maja (klasa IIb) oraz 18 maja (klasa IIa). W jury zasiadali nasi wychowawcy oraz pan dyrektor: mgr Andrzej KÂącki. Oprócz tego zaproszona zostaÂła równolegÂła klasa. Uczniom towarzyszyÂł niemaÂły stres. Od samego rana trwaÂły ostateczne przygotowania, a zamieszania byÂło co niemiara. O godzinie 10.00 byliÂśmy juÂż gotowi i mogliÂśmy rozpoczynaĂŚ. Wszystko zaczĂŞÂło siĂŞ przemowÂą pani WiÂśniewskiej, która przypomniaÂła nam o tym, jak waÂżne jest podtrzymywanie i pog³êbianie wiĂŞzi z bliskimi. NastĂŞpnie po kolei prezentowaÂły siĂŞ wszystkie grupy. Uczniowie oglÂądali z zaciekawieniem i podziwem efekty ich pracy. PojawiaÂły siĂŞ prezentacje multimedialne, zdjĂŞcia, stare pamiÂątki rodzinne, krótkie scenki, przytaczano takÂże historie opowiedziane przez naszych dziadków czy babcie oraz to, co chyba ucieszyÂło najbardziej widownie, czyli poczĂŞstunek wypiekami z ksi¹¿ek kucharskich naszych babĂŚ! ByÂło duÂżo Âśmiechu jak i wzruszeĂą, a kaÂżda z grup wÂłoÂżyÂła caÂłe serce w to, aby jak najlepiej przedstawiĂŚ, to nad czym tak ciĂŞÂżko pracowaÂły przez ostatnie dwa miesiÂące. Gdy emocje juÂż opadÂły, jury przystÂąpiÂło do oceny efektów naszej pracy. UcieszyliÂśmy siĂŞ, gdy okazaÂło siĂŞ, Âże zostaliÂśmy ocenieni bardzo wysoko! Na zakoĂączenie pan dyrektor ogÂłosiÂł, Âże zalicza wszystkim projekt a nasi wychowawcy byli z nas dumni i zadowoleni.

Bardzo dziĂŞkujemy naszym wychowawcom za poÂświĂŞcony czas, rady i wskazówki, które od nich otrzymaliÂśmy oraz za temat, który nam przydzielili. OkazaÂł siĂŞ byĂŚ on dla nas bardzo waÂżny, przez co caÂły projekt pozostanie w naszej pamiĂŞci na dÂługi czas. Praca metodÂą projektu wyzwoliÂła w nas aktywnoœÌ, kreatywnoœÌ  oraz odpowiedzialnoœÌ za wykonywane zadania . PrzybliÂżyÂła nas do rodzinnych korzeni , które mogÂły byĂŚ juÂż przez nas zapomniane. Warto zatem realizowaĂŚ wszelkiego rodzaju projekty, które nas rozwijajÂą i sÂą dla nas aktywizujÂące. Zawsze powinniÂśmy pamiĂŞtaĂŚ jak waÂżna jest rodzina i pog³êbiaĂŚ z niÂą wiĂŞzi a jej znaczenie w Âżyciu czÂłowieka najbardziej ukazuje cytat:

   „Spieszmy siĂŞ kochaĂŚ ludzi, tak szybko odchodzÂą…”

   Wiktoria Dudek kl.III a