Dnia 16 maja bieżącego roku o godzinie 3:30 nad ranem około 40 osób z naszego gimnazjum i szkoły podstawowej stawiło się na parkingu przed szkołą. Chociaż zaspani, wszyscy byli podekscytowani wyjazdem do pięknej stolicy naszego kraju – Warszawy.
Wielu z nas liczyło, że chociaż na chwile zmrużą oczy, jednak wschodzące słońce nikomu na to nie pozwoliło, mimo zmęczenia część z nas podziwiało piękne widoki utworzone przez kompozycję wschodzącego słońca z pagórkowatymirówninami Polski Środkowej. Około godziny 9:00 wjechaliśmy do Warszawy. Naszym oczom ukazały się zachwycające, nowoczesne budynki, które kontrastowały z otaczającymi nas kamienicami i monumentalnymi, jakby stylizowanymi na czasy klasycyzmu budynkami instytucji rządowych i ambasad. Naszym pierwszym celem okazała się być, budowana od prawie 200 lat, Świątynia Opatrzności Bożej.Jednaknie udało się nam jej zwiedzić, gdyż już o 10:00 byliśmy umówieni z panem Posłem Włodzimierzem Bernackim, który zobowiązał się oprowadzić nas po budynku sejmu. Podczas zwiedzania wiele się dowiedzieliśmy o burzliwej historii naszego kraju, o Konstytucji 3 maja i oczywiście o pracy posła, która wbrew opiniom ludzi spoza rządu nie jest wcale łatwa i przyjemna, wiąże się z nieustannym stresem i wielką odpowiedzialnością. W budynku Sejmu i na zewnątrz zrobiliśmy kilka zdjęć, które upamiętniły te miłe chwile. Niestety czas nas gonił, musieliśmy się pożegnać i wyruszyć dalej… Po drodze do naszego głównego celu,jakim było Muzeum Powstania Warszawskiego, zobaczyliśmy wiele ciekawych budynków i pomników m.in.Pomnik Armii Krajowej, Pomnik Fryderyka Chopina i oczywiście Pałac Kultury i Nauki. W samym muzeum panowała niezwykła atmosfera wprowadzająca nas w czasy powstania. W budynku panował półmrok, a eksponaty w gablotach przyciągały nas swoim światłem. Pani przewodnik opowiadała z wielką pasją o losach Rzeczypospolitej, o Powstaniu Warszawskim, o rebeliantach żyjących w podziemiach, o ich walce o przetrwanie, o okrutnych Niemcach i Rosjanach, którzy zaciekle atakowali nasz kraj, o naszych klęskach, ale i o zwycięstwach. To nie była zwyczajna lekcja historii, to wszystko co nas otaczało było takie rzeczywiste, z każdej strony dało się usłyszećdźwięki powstania. Na koniec obejrzeliśmy film, który przedstawiał zburzoną w 1945r. Czym byłby wyjazd do Warszawy bez spaceru po Starówce? My na szczęście nie musieliśmy się o tym przekonać. Podczas spaceru otaczały nas zabytkowe kamienice, które urzekły nas swoim wyglądem. Kolumna Zygmunta III Wazy, Zamek Królewski, to widoki których się nie zapomina. Przystanęliśmy na chwilę przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Przechadzając się po parku napawaliśmy się zapachem i widokiem kwitnących kwiatów i zachodzącegosłońca. To znak, że musimy już wracać. Zapadał zmrok, a część z nas już spała przytłoczona ogromną ilością informacji, oraz wrażeniami, które pozostaną w nas na całe życie.
